Podczas uprawy ogórka stosuje się różne preparaty: po posadzeniu SPS-, a po przyjęciu się rozsady Algifert “. Mniej więcej po tygodniu od momentu posadzenia roślin stosuje się preparaty zapobiegające występowaniu chorób i szkodników. Preparaty należy dostosowywać do aktualnych wymagań rośliny. Algifert- wzbogaca rośliny w mikroelementy, Bio-S” i Oscoma–Pilzvorbeuge“ chronią przed chorobami grzybowymi, a Oscoma-Pflanzenstarkung- jest doskonałym nawozem płynnym do dolistnego dokarmiania. Stosowanie gnojówki pokrzywowej lub naparu skrzypowego może w dużym stopniu ograniczyć występowanie chorób. Opylanie roślin Algominem – wzbogaca je w wapń i magnez, a dodanie do gleby węgla bukowego — w potas. Obsypanie roślin u nasady garścią gliny lub minerałów ilastych chroni je przed niebezpieczną fuzariozą. Ogórek wymaga dużo ciepła, lecz przy długotrwałej słonecznej pogodzie konieczne jest zacienianie. W przeciwnym wypadku rośliny mogą ulec poparzeniu. Dla utrzymania odpowiedniej wilgotności powietrza szklarnię zamgławia się lekko podgrzaną wodą. Właściwe wietrzenie i utrzymanie dużej wilgotności powietrza hamuje rozwój mączniaka oraz przę-dziorków. Przędziorki są skutecznie zwalczane przez pożytecznego roztocza — dobroczynka szklarniowego (Phytoseiulus persimilis). Przed skutkami nagłego ochłodzenia szklarni ochroni rośliny zraszanie preparatem z kozłka. W nocy temperatura w szklarni nie powinna być niższa niż 18°C, w związku z czym niekiedy trzeba ogrzewać szklarnię także w lecie. W dzień temperatura powinna wynosić 25—27°C. Do ustalenia, ile ogórków trzeba posadzić, przyda się informacja, że jedna roślina daje co najmniej 15 owoców, a często nawet do 30. Jak wiadomo, ogórków nie można zbyt długo przechowywać w stanie świeżym. W temperaturze 10—12°C można przechowywać ogórki przez 7—8 dni. Można je też zamrażać, lecz nie wszystkim odpowiada smak mrożonych ogórków.
