Ubiorek dorasta do wysokości 15—30 cm i silnie się rozkrzewia, tworząc w drugim i trzecim roku po posadzeniu poduszkowate kępy o średnicy około 50 cm. Największą zaletą ubiorków jest wspaniałe, obfite kwitnienie. Kwiaty są niewielkie, lecz tak gęsto pokrywają roślinę, że nie widać spod nich liści. Jedna z najlepszych odmian nosi nazwę ‘Lawina’, która jest całkowicie uzasadniona, gdyż kępy kwitnących roślin sprawiają z daleka wrażenie płatów śniegu. Kwitną od końca kwietnia do połowy czerwca.
Ubiorki są niezastąpione na rabatach skalnych, ale równie dobrze można je sadzić na płaskim terenie razem ze średnio wysokimi bylinami. Piękne są zestawienia ubiorków z barwnymi tulipanami, kosaćcami i żółtymi narcyzami trąbkowymi. Można też tworzyć z ubiorków trwałe obwódki rabat, np. z róż.
Ubiorki wymagają gleby żyznej i przepuszczalnej oraz stanowiska słonecznego, choć rosną i w lekkim półcieniu.
Najłatwiej rozmnaża się je przez podział roślin w sierpniu, sadząc co 30—40 cm. W następnych latach zalecane jest coroczne ściółkowanie gleby przegniłym obornikiem lub podlanie gnojowicą.
Ubiorki są, niestety, dość wrażliwe na mróz (zwłaszcza nie wypróbowane odmiany i rośliny kupowane w niepewnych źródłach lub rozmnażanie z nasion), toteż na zimę trzeba je okrywać liśćmi albo słomą.
Po przekwitnięciu należy kwiaty ściąć. Przycięte rośliny są nadal dekoracyjne i nigdy nie szpecą rabat, czego nie można powiedzieć o wszystkich ładnie kwitnących bylinach.
Ubiorek dorasta do wysokości 15—30 cm i silnie się rozkrzewia, tworząc w drugim i trzecim roku po posadzeniu poduszkowate kępy o średnicy około 50 cm. Największą zaletą ubiorków jest wspaniałe, obfite kwitnienie. Kwiaty są niewielkie, lecz tak gęsto pokrywają roślinę, że nie widać spod nich liści. Jedna z najlepszych odmian nosi nazwę ‘Lawina’, która jest całkowicie uzasadniona, gdyż kępy kwitnących roślin sprawiają z daleka wrażenie płatów śniegu. Kwitną od końca kwietnia do połowy czerwca.
