Najlepszym okresem na zakładanie ogródka wodnego jest czas od maja do lipca. Niżej wymieniono rośliny najbardziej odporne, nie sprawiające większych kłopotów, o pięknych kwiatach lub ozdobnych liściach, co jest ważne dla początkujących ogrodników.
Królową stawu ogrodowego jest niewątpliwie grzybień, zwany lilią wodną (Nymphaea). Odmiany wielkokwiatowe należy sadzić na głębokości około 80 cm, wystarczy w tym celu zrobić zagłębienie w miejscu sadzenia.
Najciekawsze odmiany to biało kwitnący ‘Postlingberg’ i różowy ‘James Brydon’. Z odmian średniokwiatowych (głębokość wody 40—60 cm) najatrakcyjniejsza jest odmiana ‘Marliacea Albida’, o kwiatach śnieżnobiałych oraz ciem-noróżowa ‘Rosennymphe’.
W płytkiej wodzie (20—40 cm) można sadzić obficie kwitnącą odmianę ‘Baydekeri Lilacea’ (różowa) i ‘Laydekeri Purpurata’ (karminowa). Bardzo atrakcyjną odmianą jest ‘Maurice Laydeker’, która podczas ciepłego lata nieprzerwanie kwitnie purpurowo. Wystarcza jej zanurzenie w wodzie o głębokości 10 cm. W dużym stawie nie powinno brakować pałki wąskolistnej (Typha angustifolia). Jest to typowa roślina brzegowa, rosnąca w bagnistym podłożu na głębokości około 30 cm. Jej sztywne liście i brązowe pałki wyrastają do 2 m nad lustrem wody. Sitowie (Scirpus tabernaemontani) wymaga wody o głębokości 5—30 cm, a łączeń baldaszkowy (Butomus umbellatus) — 20 cm. Obie te rośliny szczególnie podkreślają ozdobny charakter stawu. Pierwsza ma źdźbła długości około 1 m, poprzecznie prążkowane na przemian biało i zielono. Łączeń natomiast tworzy kępy wysokości 1 m, składające się z wielu liści, z których latem wyrastają różowoczerwone baldachy. Grzybieńczyk wodny (Nymphoides pelt atu) rozprzestrzenia się po całej powierzchni stawu, a licznymi, żółtymi kwiatami przypomina lilię wodną. Powinien rosnąć na głębokości 30—50 cm.
W strefie brzegowej może rosnąć żabieniec babka wodna (Alisma plantago-aąuatica), mający małe, białe kwiatostany (głębokość 20 cm) oraz bardzo ozdobna strzałka wodna (Sagittaria sagittifolia), o delikatnych, białych kwiatach. Głębokość wody, w której rośnie, może się wahać od 10 do 30 cm.
Uzupełnieniem może być Pontederia cordala, której prawdziwą ozdobą są niebieskie, kłosowate kwiatostany pojawiające się w lipcu i sierpniu. Najkorzystniejsza jest dla niej głębokość wody około 30 cm.
Najatrakcyjniejszymi roślinami przybrzeżnej strefy bagnistej są złoto kwitnący kaczeniec błotny (Calthapalustris) i długo, niebiesko kwitnąca niezapominajka błotna (Myosotis palustris).
Oba te gatunki nie mają większych wymagań siedliskowych.
Można jeszcze dosadzić kilka kosaćców japońskich (Iris kaempferi), o olbrzymich kwiatach barwy żółtej i fioletowej w różnych odcieniach. W zależności od wielkości stawu można w nim trzymać ryby, które podobnie jak rośliny, zimują w ogrodzie. W wodzie rozwijają się też różne inne zwierzęta. W strefie brzegowej można urządzić kąpielisko dla ptaków.
Stosunkowo niewielkim nakładem pracy i kosztów wzbogacamy w ten sposób ogólny obraz ogrodu.
