Staw ogrodowy
W prawidłowo założonym ogrodzie panuje harmonia procesów życiowych. Zadaniem każdego ogrodnika jest utrzymywanie jej odpowiednim doborem roślin i zabiegami pozwalającymi na zachowanie równowagi między elementami przyrody: światła, powietrza i wody. Na skutek intensywnego rozwoju rolnictwa i przemysłu, bez odpowiedniej ochrony środowiska, zwiększa się coraz bardziej deficyt wody. Od dawna woda była dla rolnictwa czy ogrodnictwa czynnikiem, któremu zawsze poświęcano najwięcej uwagi. Zbiorniki wodne, stawy i jeziora, w których jeszcze dziś hoduje się ryby, były stałymi składnikami krajobrazu. W przeszłości woda wolno przepływała przez łąki i błonia i podlegała wpływowi światła i ciepła. W takiej wodzie rozwijała się bogata flora i fauna.
Niewielu działkowiczów ma możliwość zakładania swego ogrodu nad rzeką czy strumykiem, coraz większe natomiast zainteresowanie budzi staw, który można założyć w ogrodzie, tym bardziej, iż nie zajmuje wiele miejsca. Wystarczy na to kilka metrów kwadratowych, a w małym o-grodzie wystarczy stary kocioł do gotowania bielizny lub wanna. Przed zaplanowaniem ogrodu warto wyznaczyć stałe miejsce pod mały staw. Powinno ono być silnie nasłonecznione, gdyż tylko wtedy rośliny i zwierzęta będą miały dobre warunki rozwoju. Brzegi większego stawu powinny być płaskie, a jego głębokość wynosiła co najmniej 80 cm. Wykonanie odpowiedniego zagłębienia jest stosunkowo łatwe. Nie trzeba dna ani brzegów obmurowywać czy betonować, wystarczą odpowiednie pojemniki plastykowe lub wyłożenie wykopu folią wodoodporną. Kształt zagłębienia może być dowolny.
Rośliny wodne lubią środowisko lekko kwaśne. Można je wstawiać do wody w koszykach lub kontenerach albo lepiej posadzić bezpośrednio w dnie zbiornika. Warstwa gleby na dnie zbiornika wodnego powinna mieć grubość co najmniej 20 cm i składać się z mieszanki torfu, gliny i dobrze rozłożonego nawozu bydlęcego lub kompostu w jednakowych proporcjach. W miarę potrzeby można ją wzbogacić organicznymi mieszankami nawozowymi. W tym celu robi się z gliny i mieszanki nawozów organicznych kulki wielkości orzecha włoskiego i wciska do podłoża, w którym rosną rośliny wodne. Po wysadzeniu roślin przykrywa się glebę warstwą piasku lub żwiru grubości 2—3 cm, żeby zapobiec wypłukiwaniu podłoża.
Do zbiornika z wysadzonymi roślinami napuszcza się wodę powoli, tak aby nie zniszczyć warstwy gleby, stopniowo przez kilka dni, aż osiągnie odpowiedni poziom. Napełniając w ten sposób pozwalamy wodzie nagrzać się, a liściom lilii wodnej stale pozostawać na powierzchni. Wody później już się nie zmienia, tylko uzupełnia w miarę jej ubywania.
