Ze względu ma niebezpieczeństwo zassania wody ze zbiornika do sieci wody pitnej i jej zanieczyszczenie w razie nagłego spadku ciśnienia zaleca się umieszczanie wylotu przewodu zasilającego ponad lustrem wody. Nie dotyczy to instalacji wodociągu lokalnego. Przewody wodociągowe mogą być rozgałęzione i mieć ujście w różnych miejscach zbiornika w dyszach, przez które woda może wytryskiwać w różany sposób.
Przewodami doprowadzającymi wodę są najczęściej rury stalowe ocynkowane. Rury umieszczone płytko, a więc znajdujące się w strefie zamarzania, trzeba opróżniać na zimę, w związku z tym układa się je z odpowiednim spadkiem, a w najniższej części zaopatruje w zawór spustowy umożliwiający opróżnienie przewodu po zakręceniu zaworu głównego. Dostęp do zaworu głównego i spustowego zapewnia się przez wybudowanie specjalnych studzienek przykrytych płytami lub pokrywami. Przewód służący do opróżniania zbiornika i przewód zabezpieczający przed przepełnieniem podłącza się do przewodu kanalizacji opadowej lub ściekowej. Warunkiem opróżnienia zbiornika jest różnica wysokości pomiędzy najniższym miejscem ma dnie zbiornika a położeniem przewodu kanalizacyjnego. Przewód opróżniający wbudowuje się zwykle 10-20 cm powyżej dna osadnika, przez co zapobiega się wpadaniu do przewodu różnych zanieczyszczeń. Na przewodzie opróżniającym umieszcza się zawór z dostępem ze specjalnej studzienki lub z wąskiego kanału pionowego, przez który odkręca się go specjalnym kluczem.
Przewód przelewowy zabezpieczający zbiornik przed przepełnieniem osadza się w górnej części ściany; jego wlot powinien się znajdować na poziomie projektowanej wysokości lustra wody. Przewód zaopatruje się w syfon uniemożliwiający przedostawanie się wyziewów z przewodu kanalizacyjnego.
