Rozmnażanie z nasion.
Przez siew można rozmnażać większość gatunków bylin, które nasiona wykształcają i które z nasion wydają rośliny o dokładnie takich samych cechach. Jeżeli wysiejemy nasiona „szlachetnych” odmian (tzn. odmian uprawnych), może nas spotkać rozczarowanie — otrzymamy zwykle rośliny brzydsze lub choćby inne od spodziewanych. Ponadto rozmnażanie bylin przez siew jest zwykle kłopotliwe, zwłaszcza gdy chodzi o gatunki, których nasiona trzeba wysiewać do inspektu lub do skrzynek w mieszkaniu. Trzeba też pamiętać, że większość bylin wysiewa się zaraz po zbiorze, gdyż szybko tracą siłę kiełkowania, a liczne z nich, nawet mimo właściwej pory i odpowiednich warunków siewu wschodzą nierównomiernie. Dużą wadą tego sposobu rozmnażania jest dla amatora długie oczekiwanie na kwitnienie roślin; zwykle pełną wartość dekoracyjną osiągają one dopiero po trzech latach od daty siewu.
A więc na siew warto się decydować przede wszystkim wówczas, gdy jest to jedyna możliwość osiągnięcia potrzebnej rośliny lub, gdy potrzebujemy dużą ilość materiału roślinnego i zakupienie go w postaci rozsady byłoby zbyt kosztowne. Z nasion warto także rozmnażać gatunki, które można wysiewać na rozsadnik, a więc najłatwiejsze do uprawy tą metodą. Należą do nich: pierwiosnek, tojad, orlik, zimowit, nachyłek, ostróżka trwała, pełnik, rudbekia, łubin trwały i fiołek wonny.
Sposób siewu do skrzynek w mieszkaniu i na rozsadnik jest taki sam jak podano przy omawianiu rozmnażania roślin jednorocznych i dwuletnich. Pielęgnowanie siewek również jest podobne. Terminy siewu oraz specyficzne wymagania podano przy opisach poszczególnych gatunków, które można rozmnażać w ten sposób.
Jak widzimy, omówione sposoby rozmnażania bylin nie wymagają specjalnych umiejętności, a ponadto umożliwiają zaopatrzenie się w rośliny w drodze wymiany z innymi działkowcami, którzy, mają często piękniejsze i rzadsze rośliny niż zawodowi ogrodnicy.