Rozmnażanie bylin z cebul.
Cebula składa się zwykle z tzw. piętki, z której od spodu wyrastają korzenie, a na wierzchu osadzone są mięsiste łuski otaczające pąk. Z pąka na wiosnę wyrastają pęd kwiatowy i liście. Łuski mięsiste, zawierające substancje zapasowe, są z kolei otoczone łuskami suchymi, błoniastymi, które stanowią ochronę cebuli. Obok cebuli matecznej tworzą się w okresie wegetacji cebulki boczne. Stara cebula zwykle wówczas zamiera. Nowe cebule kwitną dopiero po osiągnięciu odpowiedniej wielkości, zwykle po 2—3 latach uprawy. Chcąc mieć od razu kwitnące rośliny, trzeba kupić tzw. cebule handlowe i dopiero z nich- — przy odrobinie cierpliwości — można uzyskać większą liczbę roślin.
Cebule roślin ozdobnych sadzi się przeważnie w jesieni (dokładne terminy podano w opisach tych roślin). Sadząc duże cebule trzeba spulchnić glebę na 35—40 cm, dla mniejszych — płycej, ale dokładnie. Przewidziane dla poszczególnych gatunków odstępy wyznaczamy w zwykły sposób.
Cebul nie należy wciskać siłą, nawet w glebę doskonale spulchnioną, aby ich nie uszkodzić. Najlepiej robić dołki za pomocą kołka, a większą liczbę cebul sadzić metodą holenderską, omówioną dokładniej przy opisie tulipanów. Głębokość sadzenia cebul zależy od gatunku rośliny i również jest podana w opisach szczegółowych.
Cebule posadzone w celu rozmnażania wykopuje się wówczas, gdy liście roślin zasychają, odejmuje się od cebuli matecznej cebulki boczne i wysadza ponownie na zagony. Niektóre rośliny cebulkowe uprawiane głównie dla ozdoby ogrodu (np. krokusy, narcyzy) można pozostawić przez parę lat w tym samym miejscu; rozrastają się wówczas na boki, tworząc duże kępy.
Rozmnażanie z bulw. Amatorzy często nie rozróżniają bulw od cebul; budowa tych organów jest nieco inna. Nie składają się tak jak cebule z mięsistych łusek, lecz stanowią zwykle jednolite utwory pokryte skórką (np. u begonii bulwiastej) lub łuskami (np. u krokusów czy mieczyków). Wokół bulwy matecznej powstają duże ilości małych bulwek, które po 2—3 latach uprawy dają normalnie kwitnące rośliny. Większość roślin tworzących bulwy rozmnaża się tak samo jak rośliny cebulkowe; terminy i głębokość sadzenia podano przy opisach roślin.
Odejmowanie rozłogów. Niektóre byliny wytwarzają rozłogi, a na ich końcach — nowe rośliny małe, uformowane dokładnie tak samo jak stare. Do takich należą np. fiołek wonny i rojniki. Aby je rozmnożyć, wystarczy odciąć kawałki rozłogów z młodymi roślinami i posadzić od razu na miejsce stałe. Podczas, podlewania trzeba uważać, aby roślin nie „zmyć” z powierzchni, gdyż początkowo mają bardzo krótkie korzonki.
