Rabaty uniwersalne.
Stosunkowo najtrudniejszą sprawą jest dobór gatunków na rabaty tzw. uniwersalne, to znaczy takie, na których poszczególne grupy (pola) roślin mają kwitnąć na przemian przez cały sezon. Jeżeli bardzo zależy nam na takiej rabacie, to musimy dokładnie zapoznać się z opisami roślin, które chcemy posadzić, aby zorientować się nie tylko w porach kwitnienia, ale także i w tym, jak wygląda roślina po przekwitnięciu. Jest to konieczne, aby nie dopuścić do tworzenia się „martwych pól”, a w razie potrzeby — umieć te martwe pola zasłonić. Na takich rabatach dobrze jest, oprócz bylin, posadzić na kilku polach rośliny jednoroczne i dwuletnie, które je będą uzupełniały, kwitnąc o innej porze. A więc na przykład można posadzić byliny kwitnące wiosną i jesienią, bo w tych grupach jest największy wybór, i zostawić między nimi kilka pól, które obsadzimy rozsadą roślin kwitnących w lecie. Oczywiście nie wszystkie rośliny sezonowe pasują do bylin. Stosunkowo najodpowiedniejsze do uzupełniania rabat bylinowych są: dimorfoteka, agregatum, portulaka, cynia, gailardia, dzwonek ogrodowy, złocień ogrodowy i aksamitka.
Łatwiejsze do skomponowania są rabaty, które mogą być okryte kwiatami przez część okresu wegetacji, a więc np. rabata wiosenna, późnoletnia lub jesienna. Można na nich gromadzić więcej roślin kwitnących o jednej porze, a więc osiągnąć większy efekt. Rabaty wiosenne projektujemy raczej węższe od jesiennych, gdyż większość bylin kwitnących wiosną to rośliny średnio wysokie lub niskie. Na rabatach jesiennych natomiast będą przede wszystkim rośliny okazałe, jak dzielżany, rudbekie, nawłocie, marcinki i inne. Nie żałujemy miejsca na takie rabaty, gdyż dzięki zestawieniu grup roślin o kwiatach w ciepłych, jesiennych barwach (żółte, miedziano-brązowe, pomarańczowe, czerwone) możemy bez większego trudu stworzyć bardzo atrakcyjną całość.
Nieco więcej uwagi trzeba poświęcić komponowaniu rabat z roślin cebulkowych, gdyż ich części nadziemne szybko zanikają i przez lato powstają puste miejsca, a więc trzeba te rośliny łączyć z bylinami, które rozwijają się później i zakrywają luki. Powinny to być raczej byliny niewysokie i nie rozrastające się bujnie, aby nie zagłuszały cebulkowych. Ponieważ skomponowane rabaty uniwersalnej z udziałem roślin cebulkowych przy braku wprawy nie jest łatwe, lepiej decydować się na wspomniane już rabaty wiosenne, gdzie rośliny cebulkowe można sadzić grupami, przeplatając je takimi bylinami, jak pierwiosnki czy niskie kosoćce, które nie tracą liści po przekwitnieniu. Można też niskie rośliny cebulkowe sadzić mniejszymi grupami na rabatach skalnych (omówionych niżej) jako uzupełnienie i urozmaicenie „klasycznego” zestawu.
