Nabywanie materiału sadzeniowego.
Kto nie chce lub nie może zdobyć bylin w opisany wyżej sposób, musi je kupować. Niektóre z nich, zwłaszcza cebulkowe, można nabyć w sklepach ogrodniczych. Dużo bylin produkują obecnie miejskie przedsiębiorstwa zieleni, które mogą sprzedać nabywcom indywidualnym część materiału. W okolicach miast koncentrują się też nieliczne prywatne szkółki bylin.
Kupując byliny u producentów trzeba brać pod uwagę podobne właściwości jak przy kupnie rozsady. A więc rośliny powinny być krępe, nie wybujałe i zdrowe. Bryła korzeniowa powinna być zwarta i nie zaschnięta. Dobrze prowadzone szkółki większość bylin, które źle znoszą przesadzanie produkują w małych doniczkach. Materiał taki jest wprawdzie droższy niż nie doniczkowany, ale za to niezawodny.
Nabywane kłącza lub bulwy powinny być jędrne, z gładką skórką bez uszkodzeń i chorobowych plam, oraz mieć pączki, z których wyrosną pędy.
Przy nabywaniu cebul należy zwracać uwagę, aby miały gładkie, zaschnięte łuski bez plam, „strupów” i śladów zgnilizny.
Sadzenie bylin. Większość bylin zakupionych w szkółce sadzi się w taki sam sposób jak rozsadę. Sadząc większe rośliny uzyskane na miejscu na działce w wyniku podzielenia starszych egzemplarzy, trzeba brać pod uwagę wymagania poszczególnych gatunków, uwzględnione w ich opisach, a więc np. kłącza irysów rozkładać płytko i płasko. Dołki pod takie rośliny robimy w dobrze spulchnionej glebie za pomocą szufelki. Jeżeli roślina ma liczne i długie korzenie, rozkładamy je na kopczyku usypanym na dnie dołka. Szyjka korzeniowa, tzn. miejsce, z którego wyrastają pędy, powinna się znajdować mniej więcej 3 cm pod powierzchnią. Ziemię wokół posadzonych roślin silnie ugniatamy i ewentualnie wyrównujemy małymi grabkami. Rośliny trzeba natychmiast obficie podlać, a i później utrzymywać glebę w stanie wilgotnym. Gdy rośliny przyjmą się i zaczną rosnąć, regulujemy podlewanie zależnie od ich indywidualnych wymagań.
Przesadzanie bylin. Byliny powinno się przesadzać co parę lat, zależnie od ich potrzeb. Przeważnie przy tej okazji dzieli się starsze egzemplarze usuwając części zamierające i zdrewniałe, a przesadzając wyłącznie młode i żywotne. Należy przy tym stosować się do wskazówek podanych uprzednio.