DARNIOWANIE

Bardzo dobrym sposobem zabezpieczenia pochyłości gruntu przed erozją jest wytworzenie i utrzymanie ma niej zwartej pokrywy roślinnej. Najbardziej skuteczne w ochronie powierzchni gruntu jest stosowanie roślinności trawiastej. Tratwy tworzą bardzo gęste i silnie rozgałęzione korzenie na głębokość 10-15 cm i przez to mogą bardzo skutecznie utrzymać najdrobniejsze cząstki gleby nawet na znacznych pochyłościach. Dlatego też od dawna jednym z najskuteczniejszych sposobów umacniania powierzchni gruntu jest pokrywanie jej darnią. Darń użyta do darniowania może pochodzić z tego samego miejsca, jeżeli była zdjęta i zabezpieczona przed rozpoczęciem robót ziemnych. Jest to nawet korzystniejsze, ponieważ skład gatunkowy roślin jest już dostosowany do miejscowych warunków.

Darń może być też przygotowana ma specjalnie założonych plantacjach. Sposób ten umożliwia przygotowanie dowolnej jej ilości na określoną porę bez potrzeby szkodliwego dla darni składowania. Darń pochodząca z takich upraw można zdejmować sposobami zmechanizowanymi i dostarczać na miejsce w zwiniętych płatach. Darniowanie najlepiej jest przeprowadzić w okresie wczesnojesiennym, kiedy dość niskie temperatury uniemożliwiają przesuszenie darni, a dość częste opady w tym okresie ułatwiają jej przyrośnięcie do podłoża.

Powierzchnia gruntu przed ułożeniem darni powinna być odpowiednio wyrównana. Jeżeli grunt charakteryzuje się małą żyznością, powinno się zastosować odpowiednią ilość składników pokarmowych w wieloskładnikowym nawozie mineralnym (w ilości około 2,5 kg na 100 m²) lub też rozłożyć kilkucentymetrową warstwę żyznej gleby, kompostu itp.

 Schematy darniowania powierzchni gruntu: a) całkowite, b) częściowe (w kratę).

Powierzchnię gruntu można przykrywać darnią w całości lub częściowo. Darń układa się na powierzchni pochyłej pasmami od dołu pod kątem 45°. Płat darni powinien być silnie dociśnięty, oo zapewnia podsiąkanie wody i zapobiega osuwaniu się. Niebezpieczeństwo osunięcia jest największe podczas deszczu i oczywiście na większych pochyłościach. Darń układaną w takich warunkach można zabezpieczyć przed osuwaniem się przez przymocowanie jej płatków (przybicie) do podłoża kołkami. Miejsca wbijania kołków mocujących oznaczono na rysunku. Wodne powierzchnie przy darniowaniu częściowym można obsiać nasionami odpowiednich roślin lub pozostawić do zasiedlenia roślinnością w sposób naturalny.

Zabezpieczanie powierzchni gruntu przez darniowanie ze względu na znaczną pracochłonność i częste trudności pozyskiwania odpowiedniej ilości darni stosuje się na ogół na niewielkich powierzchniach.