Najważniejszym zadaniem jest zapobieganie utracie wody z gleby. Powierzchnię gleby spulchniamy płytko i możliwie rzadko. Wskazane jest ściółkowanie ziemi między rzędami roślin. Należy zwrócić uwagę na stworzenie sprzyjającego mikroklimatu w ogrodzie. Jeśli gleba jest dość sucha, nie powinno jeszcze „wiać” od góry, należy więc starać się złagodzić podmuchy suchego, zimnego, wschodniego wiatru. Jeśli nie chroni przed nim żywopłot lub ściana, można wysiać kukurydzę, słoneczniki lub inne szybko rosnące rośliny osłonowe. W okresie wiosennym stosujemy przemiennie preparaty biodynamiczne według wcześniej podanych zasad. Musimy dbać o silny i ciągły, a nie skokowy wzrost roślin. Jeśli wzrost roślin zostanie zahamowany, co się często zdarza w chłodne dni majowe, trzeba dwa razy w tygodniu opryskać powierzchnię gleby gnojówką pokrzywową. Przygotowujemy ją wcześniej, tak aby nam jej nie zabrakło. Dodatkowo na przemian można także stosować gnojówkę z wiórów rogowych.
Należy zwracać baczną uwagę na szkodniki owadzie. Bardzo się tu przydadzą wiadomości o stosowaniu naparów z piołunu i wrotyczu, gdyż są to doskonałe środki odstraszające większość owadów. N ie powinno zabraknąć wyciągu z pokrzywy, gdyż niszczy on mszyce w ich wczesnym stadium rozwojowym. Jeśli owady i ich larwy mocno się już rozmnożyły, do opylania opanowanych roślin można użyć Algominu, a gdy to nie wystarczy, można zastosować Pyrethrum. Bardzo często po wilgotnym i ciepłym kwietniu przychodzi chłodny i suchy maj. Szkodom przymrozkowym zapobiega preparat z kozłka. Prowadząc prace pielęgnacyjne, które są głównym czynnikiem nieprzerwanego wzrostu roślin, nie można zapomnieć o wysianiu roślin na zielony nawóz. Będą to przede wszystkim koniczyny, a także gorczyca biała i mieszanka roślin strączkowych. Rośliny te skoszone przed pełnią kwitnienia są doskonałym materiałem do ściółkowania powierzchni gleby, co bardzo podnosi jej żyzność.
Wiosną zazwyczaj wykorzystujemy cały zapas kompostu. Resztki starego kompostu należy koniecznie wykorzystać w ogrodzie, a następnie przygotować miejsce i gromadzić odpowiednie materiały do założenia nowych pryzm kompostowych. Przychodzi wreszcie czas, kiedy należy opryskać rośliny preparatem krzemionki. Opryskuje się nim wszystkie warzywa, na których pojawiają się zawiązki owoców, jak np. pomidory i ogórki. Przyspiesza to dojrzewanie owoców oraz poprawia ich jakość, aromat i trwałość.
Na grządkach, z których zebrano już plon, a które przygotowuje się pod uprawę nowych roślin, trzeba rozrzucić kompost, w dawce jedno wiadro na 4 —5 m2, lub organiczną mieszankę nawozową, w dawce 60 – 100 g na 1 m2. Grządki można także użyźnić roślinnymi gnojówkami lub nawozem ptasim i mączką rogową. Nawóz ten należy najpierw rozpuścić w wodzie. Na 100 litrów wody potrzeba około 6 kg nawozu. Roztwór ten poddaje się czternastodniowej fermentacji i po dziesięciokrotnym rozcieńczeniu można nim opryskiwać powierzchnię gleby. Zrozumiałe, że wiosną najwięcej uwagi poświęcamy prawidłowemu wzrostowi roślin, a przy okazji cieszymy się ich kwitnieniem. Spulchnianie, ściółkowanie powierzchni gleby, siew nasion roślin strączkowych przypomina nam, że o tej porze roku zachodzą ważne procesy życiowe w glebie.
