Begonia stale kwitnąca — Begonia semperflorens
Jest to raczej niska roślina (15—25 cm), o dekoracyjnych liściach, dość grubych i lśniących. U odmian jasno kwitnących mają one zwykle żywą barwę zieloną, u ciemno kwitnących są często czerwone, czerwonobrązowe lub zielone z czerwonym odcieniem. Kwiaty begonii są bardzo charakterystyczne — składają się z 2 płatków dużych i 2 płatków małych osadzonych naprzeciw siebie, wokół żółtego środka. Są one kruche i jakby jedwabiste, barwy najczęściej różowej w kilku odcieniach i karminowej. Nazwa „begonia stale kwitnąca” nie jest przesadna — roślina ta rzeczywiście kwitnie bez przerwy od chwili posadzenia do nadejścia przymrozków. Ponieważ rozsadę wysadza się w połowie maja, okres kwitnienia trwa około pół roku. Begonia jest więc rekordzistką wśród roślin ozdobnych.
Begonia stale kwitnąca należy do podstawowej grupy roślin kwietnikowych. Na działkach wykorzystuje się begonię przede wszystkim na obwódki.
Wystarczy gleba średnio żyzna, raczej lekka (glin nie lubi), średnio wilgotna. Glebę piaszczystą należy nawieźć kompostem w ilości 3—4 kg na 1 m2. Begonia ta dobrze rośnie w słońcu i w miejscach lekko zacienionych.
Wyprodukowanie rozsady jest trudne i pracochłonne. Nasiona trzeba wysiewać już w lutym, w szklarni, w ziemię parowaną, a siewki parokrotnie pikować. Toteż nawet dość zaawansowanym w ogrodnictwie działkowcom zaleca się kupno gotowej rozsady, najlepiej wyprodukowanej w doniczkach torfowo-ziemnych lub glinianych, gdyż lepiej się przyjmuje i można wysadzać rośliny z pączkami kwiatowymi, szybciej osiągając efekt zdobniczy.
Rozsadę begonii wiecznie kwitnącej sadzi się na miejsca stałe od początku maja do pierwszych dni czerwca, w rozstawie 15X15 cm.
Przy podlewaniu należy trzymać wylot konewki przy ziemi, gdyż strumień zimnej wody padający bezpośrednio na rośliny może spowodować gnicie liści.