Zakładanie rabaty bylinowej
Przed założeniem rabaty bylinowej należy zastanowić się nad doborem gatunków biorąc pod uwagę ich cechy charakterystyczne, przynależność do rodzin botanicznych, a także wysokość roślin, termin kwitnienia oraz barwę kwiatów. Aby rabata była stale piękna, trzeba uwzględnić rytmy biologiczne poszczególnych gatunków i odmian, tak aby wzajemnie się uzupełniały tworząc harmonijną, choć wciąż zmieniającą się całość. Nawet tam, gdzie drzewo, krzew lub wysokie trawy tworzą tło dla rabaty, trzeba wybrać tzw. byliny przewodnie, które będą dominować na rabacie. Dopiero właściwe połączenie bylin samotnie rosnących z bylinami grupowymi czy dywanowymi daje w ogrodzie wrażenie harmonii. Dotyczy to zarówno bylin rabatowych, jak i dzikich, które najlepiej się prezentują w części ogrodu o warunkach zbliżonych do naturalnych. Najlepszy efekt ozdobny w okresie pełni kwitnienia bylin można osiągnąć przez dobór roślin o barwach kwiatów uzupełniających się lub przez dobór roślin o trzech różnych barwach kwiatów.
Wybierając miejsce dla bylin trzeba też pamiętać o terminie ich kwitnienia, tak aby rabata wyglądała efektownie przez cały rok. Byliny kwitnące wczesną wiosną sadzi się na końcu rabaty w cieniu drzew i krzewów. Po kwitnieniu zanikają zielone części tych roślin aż do wiosny następnego roku. W przedniej części rabaty sadzi się byliny kwitnące latem i jesienią. Wiosną są one jeszcze słabo rozwinięte i nie zasłaniają wówczas kwitnących bylin, takich jak śnieżycz-ki, przylaszczki i fiołki. Również byliny kwitnące wczesnym latem należy sadzić w końcowej części rabaty. Po przekwitnięciu nie wyglądają one najładniej, sprawiają wrażenie zaniedbanych. Zasłonięcie ich wyższymi bylinami latem i jesienią pozwala tego uniknąć.
Na rabacie bylinowej nie powinno zabraknąć roślin cebulowych, jak śnieżyczki, krokusy czy tulipany. W czasie ich pełni kwitnienia inne byliny nie są jeszcze rozwinięte. W tym wypadku także należy uwzględnić cechy poszczególnych gatunków czy odmian. Szlachetne odmiany tulipanów mogą uzupełniać rabatę bylinową, a dzikie mogą rosnąć w cieniu drzew, gdzie się same rozwijają i rozmnażają, jeśli cebulki nie zostaną uszkodzone podczas niewłaściwej pielęgnacji gleby.
