Na działkach uprawiane są zwykle gatunki wczesne, obsypane wiosną drobnymi, białymi kwiatkami tak obficie, że wyglądają jak pokryte śniegiem. Najpopularniejsze i najbardziej efektowne są 2 gatunki — tawuła wczesna (Spiraea arguta), kwitnąca w połowie maja, i tawuła van Houtte’a (Spiraea vanhouttei), niewiele się od niej różniąca, lecz kwitnąca trochę później — w końcu maja. Warto posadzić obie, aby dłużej zdobiły działkę.
Tawuły są mało wymagające — dobrze rosną w słońcu i w półcieniu na każdej glebie i doskonale przetrzymują nasze zimy. Nie wymagają żadnych zabiegów pielęgnacyjnych. Ponieważ dorastają przeciętnie do 2 m i rozkładają gałęzie szeroko, konieczne jest prześwietlenie krzewów co 2 lata, a nawet skracanie zbyt długich pędów. Trzeba to jednak robić z umiarem, aby nie zepsuć ich naturalnego wachlarzowatego pokroju, który zawdzięczają łukowato zwisającym gałęziom. Tawułę wczesną i tawułę van Houtte’a prześwietla się w końcu zimy, aby suche pędy nie szpeciły krzewów, natomiast przycina dopiero po przekwitnieniu.
Na działkach uprawiane są zwykle gatunki wczesne, obsypane wiosną drobnymi, białymi kwiatkami tak obficie, że wyglądają jak pokryte śniegiem. Najpopularniejsze i najbardziej efektowne są 2 gatunki — tawuła wczesna (Spiraea arguta), kwitnąca w połowie maja, i tawuła van Houtte’a (Spiraea vanhouttei), niewiele się od niej różniąca, lecz kwitnąca trochę później — w końcu maja. Warto posadzić obie, aby dłużej zdobiły działkę.
