Już poprzedni zwrócono uwagę na znaczenie żywopłotu. Dotyczy to przede wszystkim sadu prowadzonego metodami biodynamicznymi. Żywopłot otaczający sad ogranicza ubytki glebowego C02, potrzebnego do fotosyntezy. W miejscach otoczonych żywopłotem stwierdzono wyższą o 2—3°C temperaturę powietrza. Jest to szczególnie ważne w okresie wiosennym, kiedy uaktywnia się życie w glebie i intensywnie rosną rośliny. W żywopłotach chętnie gnieżdżą się ptaki, naturalni wrogowie szkodników drzew owocowych. Niezależnie od tego w sadzie powinno się rozwiesić domki dla ptaków w liczbie 2—3 na jeden hektar. Do dobrego zapylenia kwiatów jabłoni potrzebne są pszczoły. Badania H. Steinera (1958) wykazały, że w sadzie można zrezygnować z pszczół, jeśli istnieje równowaga między owadami pożytecznymi i szkodnikami. Jest to możliwe, jeżeli zaniecha się stosowania środków chemicznych do zwalczania chorób i szkodników. Wpływają one ujemnie nie tylko na owady pożyteczne, ale także na mikroflorę i faunę glebową.
Tak założony sad, pielęgnowany metodami biodynamicznymi, stwarza warunki do zdrowego wzrostu drzew, na których wcale lub prawie wcale nie występują choroby, a jeśli wystąpią, można je zwalczyć prostymi i nietrującymi środkami. Poniżej opisane są zabiegi wykonywane w sadzie w ciągu roku.
Luty—marzec. W tych miesiącach dni są już słoneczne i ciepłe, a różnica temperatury między dniem i nocą może wynosić 15—20°C. Skutkiem tego cienka kora drzew szybciej paruje, a jeżeli parowanie to jest bardzo intensywne, kora pęka i pień wysycha. Na pniu powstają tzw. rany zgorzelinowe, głównie od strony południowej. Można temu zapobiec przez opryskiwanie jabłoni w godzinach popołudniowych preparatem Preicobact ~ lub mieszanką składającą się z 1/3 bentonitu, 1/3 wapna glonowego i 1/3 łajna krowiego. Łajno można też umieścić w worku i zanurzyć w pojemniku z wodą. Po kilku dniach łajno się rozpuści i otrzymamy cenny roztwór. Dodatek szkła wodnego zwiększa przyczepność i trwałość oprysku. Jak już wspomniano, drzewa opryskuje się w godzinach popołudniowych, jednak na tyle wcześnie, aby przed wieczorem ciecz, która pokrywa pień i konary drzew, wyschła. Drzewa można opryskiwać aż do pękania pąków. Równocześnie należy opryskiwać powierzchnię gleby preparatem krowieńca, a drzewa preparatem ze skrzypu, który ogranicza występowanie chorób grzybowych. Oba te środki można ze sobą mieszać, rozpuszczając preparat krowieńca w naparze ze skrzypu.
