Klasyfikacja ogrodnicza róż
Róże wielkokwiatowe
Nazywane są też różami szlachetnymi lub ogrodowymi. Należą do nich róże herbatnie, powtarzające i mieszańce herbatnie. Nadają się do uprawy szklarniowej i w gruncie oraz do obsadzania rabat. Na szypułce jest od 1 do 3 kwiatów. Po wyłamaniu dwóch bocznych kwiatów wyrasta jeden silny. Rozstawa krzewów 30—45 cm.
Rosa floribunda
Kwitną jak róże szlachetne, w bukietach lub w baldachogronach. Szczególnie duże kwiaty ma Rosa floribunda grandiflora. Na 1 m2 wysadza się 7—9 krzewów.
Rosa polyantha
Ten gatunek ma kwiaty drobne, zebrane w dużych baldachogronach.
Mieszańce bukietowe — Rosa polyantha hybrida
Kwiaty duże, półpełne, osadzone w bukietach lub baldochogronach. Na 1 m2 sadzi się 7—9 roślin.
Róże karłowe, czyli miniaturowe — Rosa chinensis
Rośliny mają 20—30 cm wysokości, kwitną od maja do później jesieni. Kwiaty zebrane w bukiety. Można je uprawiać na małych powierzchniach i w pojemnikach. Rozstawa 15—20 cm.
Róże dzikie
Rozmnażają się z nasion i nadają się na żywopłoty oraz do obsadzania skarp i stoków. Rozstawa krzewów wynosi w żywopłocie 25—60 cm, na rabacie 1—1,5 m.
Róże parkowe
Do tej grupy zalicza się następujące gatunki: Rosa centifolia, R. rubiginosa, R. ritgosa, R. majalis i R. pimpinellifolia. Wiele z nich kwitnie tylko raz w roku, większość w drugim roku po posadzeniu. Są sadzone pojedynczo, w żywopłotach, na skarpach i stokach oraz między drzewami. Sadzi się je w rozstawie 1—1,5 m.
Róże krzewiaste wielokrotnie kwitnące
Nazywa się je też stale kwitnącymi krzewami ozdobnymi. Są sadzone na rabatach. Rozstawa krzewów wynosi 60—100 cm.
Róże pnące
Mają długie pędy, który trzeba przywiązać do rusztowania. Nadają się do obsadzenia pergoli, altanek, ścian i płotów. Mogą też rosnąć samotnie. Rozstawa 1—2 m.