Potrzeby nawozowe jeżyn są podobne do potrzeb malin, choć jeżyny wymagają większej zawartości wapnia w glebie. Stosuje się też podobne preparaty biodynamiczne i w podobny sposób. Bardzo często jeżyna zachowuje zielone i soczyste pędy aż do późnej jesieni. Takie pędy są wrażliwe na niską temperaturę. Opryskiwanie krzewów preparatem krzemionki w godzinach popołudniowych od sierpnia do opadnięcia liści zwiększa ich mrozoodporność, podobnie jak opryskiwanie krzewów przed nadejściem zimy preparatami Preicobakt lub Oscorna – Rindenkraftigung.
Coraz bardziej potwierdza się pogląd, że zasadniczy wpływ na występowanie chorób i szkodników ma poziom nawożenia azotowego. Zwiększone dawki azotu, które u jabłoni stymulują rozwój przędziorków, również u jeżyny powodują silniejsze występowanie szpeciela jeżynow-ca, który żeruje na dnie kwiatowym i wysysa sok z owocków (pestkowców). Porażone przez niego owocki nie dojrzewają i pozostają czerwone. Konsekwentne stosowanie zabiegów biodynamicznych ogranicza występowanie nie tylko tego szkodnika, ale także choroby grzybowej powodującej zamieranie pędów jeżyn Rhabdospora ramealis) oraz choroby bakteryjnej powodującej powstawanie narośli na pędach.
Jeśli zauważymy takie objawy, jak czerwone pestkowce będące wynikiem żerowania szpeciela lub nieregularne, brązowe, obwiedzione fioletowo plamy na pędach tuż nad powierzchnią gleby, co jest symptomem choroby zamierania pędów, to po zbiorze owoców należy opryskać krzewy Bio-S lub Oscorna-Pilzvorbeuge“ w dawce 60 g/10 l wody. Zabieg powtarza się na wiosnę, kiedy młode pędy osiągną długość 20—50 cm, oraz tuż przed rozpoczęciem kwitnienia.
Mała liczba chorób i szkodników występujących na jeżynie dowodzi, że w przeciwieństwie do maliny uprawa tego gatunku na szerszą skalę na dużych plantacjach jest prowadzona od niedawna.
 "Preparat krzemionki")