Jeżyna – Sadzenie, prowadzenie i cięcie krzewów
W okresie letnim skraca się tegoroczne pędy jeżyn (a) do 2—3 oczek (b); za pomocą odkładów (c) można łatwo rozmnażać jeżynę i malinę.
Krzewy jeżyny należy sadzić wyłącznie na wiosnę. Zależnie od siły i typu gleby dla odmian płożących się rozstawa powinna wynosić 2×5 m. Można je też prowadzić przy nasłonecznionych ścianach w formie szpaleru. Jeżyny rozpięte na specjalnym rusztowaniu mogą być ozdobą ogrodu. Jeżyny rosnące na trawniku można otoczyć płytami chodnikowymi lub klinkierem, a wokół krzewu wysiać karłową nasturcję. Można też wysiać pomiędzy jeżynami rośliny motylkowate lub posadzić cebulki wcześnie kwitnących roślin, podobnie jak wśród malin.
Jeżyna potrzebuje mniej wody niż malina. Lubi nawożenie kompostem i ściółkowanie. Zarówno ściółka martwa (sucha trawa, słoma, kompost), jak i ściółka żywa (rośliny pokrywające powierzchnię gleby) zapewniają jeżynom równomierną wilgotność oraz dostatek wody. Najlepiej, jak wspomniano, łączyć oba sposoby ściółkowania powierzchni gleby. Ważne też jest, aby gleba była oczyszczona z trwałych chwastów, jak perz lub podagrycznik pospolity. Zamiast nich powinny rosnąć rośliny motylkowate. Różne są sposoby prowadzenia krzewów. Najczęściej sadzi się je przy rusztowaniu i przywiązuje do drutów na wysokości 60, 100, 140 i 180 cm.
Najczęściej stosowane są trzy sposoby prowadzenia jeżyn:
1) wszystkie pędy owocujące odgina się na lewą, a młode na prawą stronę;
2) pędy owocujące przywiązuje się do pierwszego i trzeciego drutu, a tegoroczne — do drugiego i czwartego;
3) pędy owocujące przywiązuje się do pierwszych trzech drutów, a tegoroczne do ostatniego, czwartego, drutu.
Przy takim prowadzeniu krzewy owocują odpowiednio:
1) co roku wszystkie pędy na połowie rusztowania;
2) corocznie na zmianę na dwóch drutach (piętrach);
3) tylko w dolnej części szpaleru.
W metodzie ostatniej trzeba wiosną przenieść zdrewniałe pędy z drutu górnego na pierwsze trzy druty. Stosuje się tę metodę najczęściej wtedy, gdy pędy jednoroczne trzeba przykryć na zimę słomą lub gałęziami.
Cięcie krzewów jest bardzo proste. Bezpośrednio po posadzeniu skraca się pędy o połowę lub jedną trzecią. U odmian o wzniesionym wzroście pędy skraca się na wiosnę tak, aby miały długość 1,5—2 m. Zależy to od odmiany i siły wzrostu krzewu. Po zbiorze owoców stare pędy wycina się tuż nad powierzchnią gleby, tak aby młode pędy miały pełny dostęp światła. U odmian płożących późną jesienią wycina się stare pędy i pozostawia na ziemi jako osłonę dla pędów tegorocznych. Cięcie młodych pędów w okresie letnim zostało już opisane.
Jeżyny w formie szpalerowej; sposób przywiązywania pędów jest odmienny w każdym roku; młode pędy przywiązuje się do drutów, po owocowaniu w przyszłym roku usuwa się je.
