Świerk pospolity jest znanym ogólnie, wysokim drzewem leśnym, wyhodowano jednak odmiany niemal miniaturowe, które doskonale nadają się na działki. Należą do nich między innymi:
Odmiana Remonta (Picea excelsa remontii); wyrasta zaledwie do pół metra, ma pokrój stożkowaty lub kulisty, a gałązki osadzone bardzo gęsto; igły są krótkie, miękkie i jasnozielone.
Odmiana karłowa (Picea excelsa pygmaea); jest podobna do poprzedniej, lecz igły ma twarde, ciemnozielone.
Odmiana Barry’ego (Picea excelsa barryi); dorasta do 2 m, ma pokrój stożkowaty, ale niezbyt foremny, luźny, mniej dekoracyjny od poprzednich.
Odmiana Ohlendorfa (Picea excelsa ohlendorfii); osiąga wysokość najwyżej 1,5 m, ma gęsto rozmieszczone pędy i pokrój wyraźnie kulisty (zwłaszcza młode okazy).
Bardzo ładna i oryginalna jest też odmiana stożkowata świerka białego — Picea glauca conica; tworzy wyjątkowo regularne stożki, bardzo gęsto ugałęzione; igły ma krótkie i miękkie.
Odmiany te bywają produkowane w naszych szkółkach, ale znalezienie ich wymaga nieco trudu. Są też dość wymagające i ładnie wyglądają tylko uprawiane na żyznych, wilgotnych glebach. Najlepiej rosną na terenach o dużej “wilgotności powietrza. Tylko odmiana stożkowata (conica) dobrze się czuje nawet na suchych i uboższych, ale wymaga ochrony przed dużymi wahaniami temperatury w zimie. Wszystkie wymienione odmiany nie wymagają cięcia.
Świerk pospolity jest znanym ogólnie, wysokim drzewem leśnym, wyhodowano jednak odmiany niemal miniaturowe, które doskonale nadają się na działki. Należą do nich między innymi:
