Rodzaj ten obejmuje wiele gatunków sadzonych głównie na miejskich terenach zieleni. Ozdobą tych krzewów są owoce różnych barw, obficie pokrywające gałązki. Na działce można posadzić jeden z gatunków średnio wysokich, np. irgę błyszczącą (C. lucida), która doskonale nadaje się na żywopłoty, lub irgę Dielsa (C. dielsiana) o efektownych, szkarłatnych owocach, najpiękniejsze są jednak irgi bardzo niskie, o pędach rozpostartych na ziemi. Wyglądają one doskonale w pobliżu rabaty skalnej albo na tle murka. Jednym z takich gatunków jest irga pozioma (C. horizontalis). Ma ona drobne skórzaste listki, przybierające jesienią piękną, pomarańczową lub ceglastą barwę i do połowy zimy utrzymujące się na pędach. Wydaje też mnóstwo czerwonych owoców. Niestety, podczas ostrych zim przemarza. Nieco wytrzymalsza od niej jest irga położona wczesna (C. adpressa praecox), o podobnym wyglądzie i zastosowaniu. Obie jednak w okolicach o surowszym klimacie (zwłaszcza w rejonach północnych i wschodnich) trzeba okrywać na zimę słomą lub gałązkami drzew iglastych. Krzewom tym wystarczają gleby średnio żyzne i średnio wilgotne. Płożące się gatunki nawet wytrzymują suszę.
Irgi wyższe, stosowane na żywopłoty, dobrze znoszą cięcie i można je dowolnie formować, natomiast płożących się nie trzeba przycinać, aby nie zniekształcić ich pięknego naturalnego pokroju. Zalecane jest tylko usuwanie gałązek suchych.
Rodzaj ten obejmuje wiele gatunków sadzonych głównie na miejskich terenach zieleni. Ozdobą tych krzewów są owoce różnych barw, obficie pokrywające gałązki. Na działce można posadzić jeden z gatunków średnio wysokich, np. irgę błyszczącą (C. lucida), która doskonale nadaje się na żywopłoty, lub irgę Dielsa (C. dielsiana) o efektownych, szkarłatnych owocach, najpiękniejsze są jednak irgi bardzo niskie, o pędach rozpostartych na ziemi. Wyglądają one doskonale w pobliżu rabaty skalnej albo na tle murka. Jednym z takich gatunków jest irga pozioma (C. horizontalis). Ma ona drobne skórzaste listki, przybierające jesienią piękną, pomarańczową lub ceglastą barwę i do połowy zimy utrzymujące się na pędach. Wydaje też mnóstwo czerwonych owoców. Niestety, podczas ostrych zim przemarza. Nieco wytrzymalsza od niej jest irga położona wczesna (C. adpressa praecox), o podobnym wyglądzie i zastosowaniu. Obie jednak w okolicach o surowszym klimacie (zwłaszcza w rejonach północnych i wschodnich) trzeba okrywać na zimę słomą lub gałązkami drzew iglastych. Krzewom tym wystarczają gleby średnio żyzne i średnio wilgotne. Płożące się gatunki nawet wytrzymują suszę.
