Szarotka alpejska — Leontopodium alpinum
Szarotka na pewno będzie ozdobą kolekcji roślin skalnych. Jak wiadomo, szarotka alpejska rosnąca dziko w Tatrach jest pod ścisłą ochroną, tzn. nie wolno zrywać jej kwiatów ani wykopywać roślin. Można natomiast czasem nabyć w szkółkach bylin (zwłaszcza w okolicach podgórskich) jej mieszańce, nawet nieco większe i okazalsze. Kwiaty szarotki ukazują się w lipcu i sierpniu.
Aby stworzyć szarotce warunki zbliżone do naturalnych, trzeba przygotować na rabacie skalnej podłoże składające się z ziemi darniowej (kompost z płatów murawy), gliny i pokruszonego gruzu wapiennego w proporcji 1:1:1. Stanowisko musi być nasłonecznione.
Najlepiej sprowadzić rośliny wyprodukowane przez fachowców (czasem w doniczkach) i posadzić je w kwietniu lub sierpniu. Można też później próbować rozmnożyć szarotki przez podział w sierpniu. Sadzi się co 15—20 cm. Chociaż szarotki pochodzą z chłodnych rejonów wysokogórskich, lepiej lekko okryć je na zimę.