Śnieżycą warto się zainteresować, gdyż należy do nielicznych bardzo wczesnych roślin wiosennych i ma wiele uroku. Na dość niskich pędach (20—30 cm) osadzone są pojedyncze białe kwiaty, podobne do kwiatów przebiśniegu, lecz o płatkach jednakowej długości, z zieloną plamką na każdym. Śnieżyce kwitną w końcu marca i w pierwszej połowie kwietnia. Nadają się na rabaty bylinowe i do tworzenia grup na trawnikach, a także na kwiat cięty. W wodzie trzymają się dość długo.
Wymagają żyznej i bardzo wilgotnej gleby. Najlepiej rosną w półcieniu, a nawet w miejscach zupełnie cienistych.
Cebulki sadzi się w sierpniu. Na dwa tygodnie przed sadzeniem trzeba glebę przekopać z kompostem (3—4 kg na 1 m²). Cebulki rozmieszcza się co 10 cm, zagłębiając na 6—8 cm. Pozostają na jednym miejscu przez kilka lat. Śnieżyce rozmnaża się z cebulek przybyszowych.
Śnieżycą warto się zainteresować, gdyż należy do nielicznych bardzo wczesnych roślin wiosennych i ma wiele uroku. Na dość niskich pędach (20—30 cm) osadzone są pojedyncze białe kwiaty, podobne do kwiatów przebiśniegu, lecz o płatkach jednakowej długości, z zieloną plamką na każdym. Śnieżyce kwitną w końcu marca i w pierwszej połowie kwietnia. Nadają się na rabaty bylinowe i do tworzenia grup na trawnikach, a także na kwiat cięty. W wodzie trzymają się dość długo.
